26 januari 2010

De weergoden zijn ons werkelijk heel goed gezind, opnieuw een stralende dag met zon en blauwe lucht en het is minder koud dan in Nederland. We kleden ons echter wel als Michelin mannetjes met heel veel lagen over elkaar. We besluiten naar de zijden winkels te gaan en naar de markt. De markt staat ervoor bekend dat je getild wordt bij het leven. Er wordt dan ook aangeraden om niet meer dan 1/6 deel van wat ze vragen te betalen, vooral te blijven glimlachen en je niet schuldig te voelen over de prijs die je betaalt. Natuurlijk geldt voor iedere rolex garantie tot aan de deur en moet je goed op je persoonlijke spullen letten. Maar voor dat we daar zijn gaan we eerst op de chinese wipkip in de bejaarden speeltuin. Daarna komen we een vegetarisch restaurant tegen en laat Oberon nou net weer honger hebben. Dus hup naar binnen, lekker hoor zo' n menukaart zonder pekingeend, hond, kat, kikkertjes en ander springtuig. Gewoon lekker verse groentes en rijst.
Dan de markt, je moet de humor er van inzien want anders ren je er direkt gillend weer uit. Het zijn net een soort van opwindpopjes, zodra je langs loopt springen ze op en proberen je in hun nisje te trekken. Een kippenhok is er niks bij.
Iedereen roept tegelijk "look ,look very good price my friend, lookie lookie, niet te geloven. Maar we kennen het spel en ik denk dat er maar eentje in de familie van ons het er beter af had gebracht. Wat een theater. Er is 1 moment dat ik het echt niet leuk vind en dat is als iemand mijn bril van mijn neus wil halen om er een andere op te zetten, dat dacht ik dus van niet dame, afblijven. Gelukkig heb ik Oberon en het moment is snel voorbij. Dan komen we langs een kleermaker en dat ziet er goed uit. Oberon laat zien wat hij zou willen en we raken aan de praat. Inmiddels is er een groep Nederlanders aangekomen die hun pakken komen ophalen. Zij komen hier al jaren en zijn reuze tevreden. Oberon bestelt een jasje en dat is overmorgen klaar. Ben benieuwd. Ook als je een deal hebt gesloten en je betaalt proberen ze toch nog wat meer in je tas te stoppen zodat je meer gaat betalen of proberen wat extra geld af te troggelen. Onvoorstelbaar, we hebben inmiddels een hoop markten gezien, maar deze slaat alles. Geweldig maar doodvermoeiend. En we hebben tasjes met allemaal hele leuke dingen gescoord. Dan gaan we met de metro naar de echte zijden winkel. Opnieuw lopen we langs allerlei stoffen, de een nog mooier dan de ander. Als je stof koopt dan zeg je tegen de juffrouw hoeveel je wilt hebben, dan krijg je een bonnetje in drievoud. Je loopt verder en als je langs alle tafels bent geweest dan ga je met je bonnetjes naar de kassa, je betaalt en dan loop je terug naar de tafel waar je pakje klaar ligt. Ondertussen word je nauwlettend in de gaten gehouden of je niet zonder te betalen weg gaat en regelmatig aangemoedigd om te gaan betalen, maar we laten ons niet opjagen, we doen het op ons gemak, maar je hoort de zucht van verlichting door de zaal gaan als we gaan betalen. Ook in de gewone winkels zijn de mensen opdringerig met hun koopwaar en willen ze dat je snel beslist. Helaas werkt dat bij mij niet, ik ben een trage slak.
Dan heb ik inmiddels wel hele moeie beentjes en gaan we ordinair een patatje met cola halen bij de grote M, want we willen ook nog de boekenwinkel onveilig maken. De boekenwinkel halen we maar eenmaal op de terugweg in de metro blijkt dat de grote M niet zo'n goed idee was. Het is inmiddels donker, er loopt niemand in het park en mijn maag keert zich om.
Dat duurt nog tot diep in de nacht. Wat of waar ik iets verkeerds heb gegeten is een raadsel en ik slaap eigenlijk al als Bernard op skype komt, hij komt moeilijk door deze keer. Morgen ziet alles er vast heel anders uit. Komt goed.