Dinsdag 18 september 2018

Dinsdagmorgen 4.00 uur sta ik met mijn bagage langs de weg. De nacht had mij niet veel rust gegund.
We, Henk,Johanna en ik, gaan eerst naar Amstelveen waar we de auto neerzetten. Daarna met de bus naaar Schiphol. Ruim op tijd om de andere deelnemers aan deze reis op te vangen.
Het is een beetje een dingetje om iedere deelnemer steeds op tijd bij de incheck, de paspoort en andere controles te krijgen.
Een ieder heeft zo zijn eigen afleiding gepland, van nog een keer plassen tot een flesje water halen.
Probeer nog een snoertje te scoren op Schiphol maar dat mislukt. Dan zal ik de foto’s dus pas thuis op mijn blog kunnen zetten.
Uiteindelijk heeft ieder zijn plaats gevonden in het vliegtuig. Pfff hoor ik Henk denken.
In Dublin ondergaat, het ritueel van bij elkaar blijven een nieuwe test. We zijn eigenlijk te vroeg voor de bus die we hebben geregeld maar na een charmeoffensief van Henk neemt deze bus ons toch mee. Het is een reis dwars door Ierland van Dublin naar Gallaway. Eenmaal buiten de stad zoekt mijn blikveld soms toch de achterkant van mijn oogleden. Laat onverlet dat ik het landschap langzaam zie veranderen van houten hekjes naar stenen muurtjes. De huisjes worden langzaam lager en breder,
de omgeving ruiger.
Na een goede 2 uur zit de reis erop.
In Gallaway staat een ander busje klaar om de mensen naar Letterdyfe te brengen. Wij gaan de huurauto ophalen. Niet alleen het accent, maar ook de Ierse wijsheid dat “zolang wij de weg kunnen vragen we nooit verdwaald zijn” en met sleutels in de hand beginnen we aan het nieuwe avontuur van de dag:het links rijden.
Aan het einde van de middag komen we aan op Letterdyfe.
Als iedereen zijn kamer toebedeeld heeft gekregen gaan we naar de vrouw die ons een huisje op het eiland verhuurd.
We krijgen een prachtig huis toegewezen.
Als ze de masterbedroom laat zien zeg ik gelijk dat ik die kamer wil. Iedereen is accoord en pas in de avond merk ik dat ook een eigen badkamer en een inloopkast tot mijn kamer behoren. Hoe lux kun je het hebben. Hoewel het bed lonkt gaan we terug naar Letterdyfe en begint mijn taak om samen met Andre, Johanna en Francesca voor het eten te zorgen.
Nadat iedereen alles heeft gekregen dat hij nodig denkt te hebben zit onze taak erop. In het donker rijden we op een ultra smal weggetje terug naar onze overnachtingsplek. De slaap is er bijna eerder dan het bed.